discriminatie:
Indeling:
Inleiding.
Wat is discriminatie?
Wat zijn de gevolgen van discriminatie?
Wat kan je tegen discriminatie doen?
Inleiding.
wat vind amnesty van mensenrechten?
Amnesty komt in actie wanneer uit onderzoek
blijkt dat mensenrechten geschonden worden. Dat doen zij door zoveel mogelijk mensen op te
roepen. Ook oefent Amnesty druk uit op de regering van het land waar de schendingen plaats
vinden.
wat zijn mensenrechten?
Mensenrechten zijn er om de mensen te beschermen tegen de macht van de staat. Mensenrechten
betekenen bijvoorbeeld dat iedereen een eigen vrije mening mag hebben en uiten en dat de
overheid bijvoorbeeld niet zomaar geweld tegen burgers mag gebruiken.
Amnesty vindt mensenrechten belangrijk, Amnesty doet voortdurend onderzoek naar de
mensenrechtensituatie in landen over de hele wereld.
algemene mensenrechten zijn:
- Recht op onderdak.
- recht op voldoende middelen (of geld) om fatsoenlijk te kunnen leven.
- recht op vrijheid van meningsuiting.
het recht op onderdak.
alle mensen op de wereld hebben recht op onderdak.
dit betekent een veilige woon plaats met een dak boven je hoofd en een huis dat er voor zorgt dat je niet onderkoeld raakt.
het recht op voldoende middelen om te fatsoenlijk te leven.
ieder mens heeft recht op voldoende middel of geld (indien nodig) om een fatsoenlijk leven te kunen leiden. Dit betekent dat je geen honger leid genoeg kleding hebt om niet onderkoeld te raken.
het recht op vrijheid van meningsuiting.
ieder mens heeft recht op vrijheid van meningsuiting.
Dit betekend dat je je mening mag geven over elk onderwerp (zonder dat dit andere mensen schade kan toe brengen.) ook betekent dit dat iemand anders het er niet mee eens kan zijn maar dat dit nie de mening onderdrukt.
Wat is discriminate?
Discriminatie is het onder drukken of het beperken van mensenrechten.
vaak wordt dit aan een specifieke groep gericht zoals moslims.
Artikel 1:
Werkgevers weigeren moslimvrouwen een baan, meisjes mogen niet deelnemen aan lessen op school omdat ze traditionele kleding dragen zoals een hoofddoek. Mannen kunnen worden ontslagen omdat ze een baard dragen die geassocieerd wordt met de Islam.
Het rapport belicht de impact die discriminatie op grond van religie of geloof heeft op moslims, met name als het gaat om werkgelegenheid en onderwijs. Het richt zich op België, Frankrijk, Nederland, Spanje en Zwitserland, landen waar Amnesty International al eerder wees op problemen zoals beperkingen op de bouw van gebedshuizen en het verbod op gezichtsbedekkende kleding.
'Het dragen van religieuze en culturele symbolen en kleding is onderdeel van het recht op vrijheid van meningsuiting. Ook maakt het deel uit van het recht op godsdienstvrijheid. Deze rechten moeten door alle geloven in gelijkheid kunnen worden genoten', aldus Amnesty International. 'Iedereen heeft het recht de eigen culturele of religieuze achtergrond te uiten via bepaalde vormen van kleding; tegelijkertijd mag niemand worden gedwongen dit te doen. Dit laatste mag echter geen reden zijn om tot een algemeen verbod op bepaalde vormen van kleding te komen. Dan zou het recht van een individu om te kiezen wat hij of zij draagt in het gedrang komen.'
Het rapport benadrukt dat Belgische, Franse en Nederlandse wetgeving die discriminatie op de arbeidsmarkt verbiedt niet altijd op de juiste manier wordt geïmplementeerd. Het wordt werkgevers toegestaan te discrimineren omdat religieuze of culturele symbolen zouden botsen met de mening of gevoelens van cliënten of werknemers, of omdat het imago of de “neutraliteit” van een bedrijf anders zou worden geschaad. Dit alles is in directe strijd met anti-discriminatie wetgeving van de Europese Unie, die alleen verschil in behandeling van personeel toestaat als dit voortvloeit uit de specifieke aard van het beroep en de betrokken werkzaamheden.
Onderwijs
In het onderwijs is sprake van discriminatie. In de afgelopen tien jaar is het leerlingen in België, Frankrijk, Nederland, Spanje en Zwitserland verboden op school een hoofddoek of andere religieuze of traditionele kleding te dragen. 'Elke beperking op het dragen van religieuze of culturele symbolen en kleding moet op individuele basis worden getoetst. Met een algemeen verbod wordt de toegang van moslimmeisjes tot het onderwijs mogelijk beperkt en het recht op vrijheid van meningsuiting en geloofsbeleving geschonden', stelt Amnesty International
Gebedsplaatsen
Hoewel staten de plicht hebben het recht op godsdienstvrijheid te beschermen, te respecteren en uit te voeren, is het recht op het bouwen van islamitische gebedshuizen in sommige Europese landen sterk ingeperkt. Zo is in 2010 een artikel in de Zwitserse grondwet opgenomen dat de bouw van minaretten verbiedt. Hiermee wordt aan anti-Islam stereotypen een platform geboden en komt Zwitserland internationale verplichtingen niet na.
In de Spaanse regio Catalonië zien moslims zich gedwongen in de buitenlucht te bidden, omdat bestaande gebedshuizen te klein zijn om alle gelovigen plek te bieden. Verzoeken om moskeeën te bouwen worden afgewezen als onverenigbaar met het respect voor Catalaanse tradities en cultuur. Dit druist in tegen de godsdienstvrijheid, waar ook het recht op collectieve geloofsbeoefening in passende ruimtes onder valt.
Artikel 2:
Hoofdstuk 1
Het eerste artikel van de UVRM is ‘Alle mensen worden vrij en gelijk in waardigheid en rechtengeboren’. Discriminatie is het ongelijk behandelen van mensen op basis van kenmerken die er niettoe doen. Een paar voorbeelden hiervan zijn huidskleur, ras en geloof. Er zijn twee vormen vanonderscheid: Direct onderscheid en indirect onderscheid. Direct onderscheid is als iemand vanwegepersoonlijke kenmerken of eigenschappen anders wordt behandeld. Indirect onderscheid is als eenpersoon van niet-Nederlandse afkomst bijvoorbeeld af wordt gewezen door het niet beheersen vande Nederlandse taal.
Hoofdstuk 2
Discriminatie komt in vrijwel elk land nog ter sprake. Elk land heeft wel gevallen van discriminatie.De Nederlandse Amnesty-afdeling neemt geen klachten in behandeling en doet ook geen onderzoeknaar individuele gevallen van discriminatie. Het is een feit dat een groot deel van de gemeenten inNederland geen uitgewerkt antidiscriminatiebeleid heeft. Volgens Amnesty bestaat negentig procentvan de bevolking van Nederland uit autochtone Nederlanders, en deze zien weinig reden om zichaan te passen aan een minderheid.
